Portage Erken Eğitim Modeli, 1969 yılında Amerika Birleşik Devletleri’nde yoksul ailelerin çocuklarının gelişimini desteklemek ve araştırmak amacıyla geliştirilmiş bir programdır. Bu program daha sonra ABD başta olmak üzere dünyanın birçok ülkesinde onaylanmış ve uygulanmaya başlanmıştır. Portage Erken Eğitim Programı’nın temel hedefi, çocuğun doğumundan okul çağına kadar olan dönemdeki gelişimini izlemek ve takip etmektir.

Portage Erken Eğitim Modeli, erken çocukluk döneminde çocuğun bilişsel, dil, motor, sosyal ve duygusal gelişim alanlarında desteklenmesine odaklanır. Program, özel gereksinimleri olan çocuklarla çalışırken de etkili bir şekilde kullanılabilmektedir. Portage Modeli’nin en önemli özelliklerinden biri, bireyselleştirilmiş bir eğitim yaklaşımı sunmasıdır.

Portage Erken Eğitim Programı, çocuğun güçlü yönlerini belirlemeyi, zayıf yönlerini tespit etmeyi ve gelişim alanlarına yönelik hedefler belirlemeyi amaçlar. Bu hedeflere ulaşmak için çocuğun ailesiyle işbirliği içerisinde çalışılır. Program, aileleri çocuklarının gelişimini desteklemek ve onlara evde de etkinlikler yapma konusunda rehberlik etmek için eğitir.

Portage Modeli’nin önemli bir özelliği, evde uygulanabilir olmasıdır. Ailelere, çocuklarıyla evde oyunlar oynamaları, etkinlikler yapmaları ve günlük rutinlerini kullanarak öğrenme fırsatları yaratmaları konusunda yönlendirme yapılır. Bu sayede çocuk, doğal çevresindeki deneyimlerden ve etkileşimlerden en iyi şekilde faydalanarak gelişimini destekleyebilir.

Portage Erken Eğitim Modeli, erken müdahale ve destek önemini vurgular. Programın amacı, çocuğun gelişim sürecinde erken dönemde ihtiyaç duyduğu desteği sağlamak ve potansiyelini en üst düzeye çıkarmaktır. Bu şekilde, çocuğun ilerleyen dönemlerde daha bağımsız ve başarılı bir yaşam sürmesine yardımcı olunur.